Krzyk, ostra reprymenda, klaps, wyszarpanie za uszy, zawstydzenie, zabranie zabawek, zabronienie wyjścia, wysyłanie do pokoju, karny jeżyk czy stanie w kącie? Jakie kary dla dzieci są najbardziej skuteczne?ŻADNE. ogromnie zaskoczona tym konceptem, bo kary dla dzieci wydawały mi się kiedyś naturalne jak słońce na niebie. Tak wszyscy zostaliśmy wychowani, więc czemu tyle pokoleń wstecz miałoby się mylić? Przecież kary dla dzieci funkcjonowały od wiek wieków... Tak, funkcjonowały, ponieważ: przynoszą szybkie efekty krótkofalowe, bo łatwo zastraszyć dziecko. Tyle że, cytując Stuarta Shankera: ciche dziecko, nie oznacza spokojne rodzicom łatwo “wygrać” i postawić na swoim. Tyle że, jeśli jest wygrany, to jest i przegrany. Może Twoja racja jest na górze, ale co wtedy z relacją?kary, szczególnie te surowe, pozwalają ‘urobić’ dziecko tak, żeby było posłuszne. Tylko że istnieje ryzyko, że to dziecko stanie się dorosłym, który będzie bał się sprzeciwić woli grupy, partnera, ludzie nie wiedzieli, jak działa mózg i karali za zachowania typowo nikt nie patrzył na długofalowe skutki stosowania kar i negatywny wpływ na rozwój dziecka - patrz kolejny akapit. Kary dla dzieci przynoszą więcej szkody niż pożytku W ciągu ostatnich 30 lat pojawiło się tak dużo badań mówiących o szkodliwości różnych kar, że aż trudno wybrać tylko kilka powodów, żeby ten wpis nie był zbyt długi. Ale spróbujmy. Kary wywołują negatywne uczucia, które blokują proces nauczania Największy problem z karami jest taki, że uruchamiają one potok emocji u dziecka: złość, strach, poczucie niesprawiedliwości czy poniżenia, smutek, rozżalenie, niezrozumienie. I robi to każda kara, nie tylko klaps. A mózg ludzki nie potrafi uczyć się pod wpływem negatywnych emocji. Dlatego dzieci często nie są w ogóle w stanie pojąć, co się zadziało i czemu rodzice tak ich traktują. Poczucie niesprawiedliwości odwraca całkowicie uwagę od zrozumienia prawdziwego problemu. Niektóre dzieci szybko uczą się postępować dobrze po to, żeby uniknąć bólu czy ośmieszenia, a nie z uwagi i troski o innych. Kary, zwłaszcza te surowe, nie dają dzieciom możliwości rozwinięcia w sobie głosu sumienia. Kary, szczególnie fizyczne, rujnują poczucie własnej wartości dzieci Każda przemoc fizyczna - czy to klaps czy uderzenie po rączkach - to naruszenie integralności dziecka. Jesper Juul pisze, że kary są szczególnie destrukcyjne, kiedy opiekunowie winią dzieci za to, że muszą je uderzyć (np.: “Tak mnie serce boli, ale muszę dać ci karę”). Juul uważa, że taka przemoc wręcz miażdży poczucie własnej wartości kary typu ośmieszenie, krytyka przy innych, krzyk czy zabieranie przywilejów sprawiają, że dziecko wyrasta w przekonaniu “Jestem zły, skoro ciągle jestem karany”. Dzieci dostające klapsy są według badań bardziej agresywne Sam fakt dostawania klapsów uczy je, że przemoc fizyczna to sposób kontrolowania innych. Kary dla dzieci i towarzyszące im poczucie niesprawiedliwości osłabiają relację z opiekunami Ponadtko, kiedy dziecko doświadcza dużo złości i kar fizycznych, może nie wykształcić empatii na cierpienie innych. Trudno jest uczyć dziecko szacunku do innych, kiedy sami tego szacunku mu nie okazujemy Jesteśmy modelami dla swoich dzieci. Nurt rodzicielski RIE bardzo podkreśla, że dzieci najlepiej nauczyć szacunku, jeśli sami im go okazujemy. Wychowanie w szacunku ma na celu zbudowanie relacji i wzajemnego zaufania. Wszystkie kary, a szczególnie cielesne, ogromnie to utrudniają i tworzą dystans między dziećmi a opiekunami. Nie mówiąc już o tym, że ciężko wymagać od dziecka niekrzywdzenia innych, skoro sami naruszamy jego integralność fizyczną. Kary dla dzieci paradoksalnie mogą wzmacniać niepożądane zachowania Po pierwsze dlatego, że pokazujemy dzieciom, jak mocno porusza i dotyka nas ich postępowanie. Jeśli z silnymi emocjami sadzamy dziecko do kąta albo dajemy klapsa czy krzyczymy, to ono ma jasny sygnał, że jego zachowanie wyprowadziło nas z równowagi. Nie jeteśmy zatem teraz jego spokojnymi i opanowanymi liderami. U niektórych dzieci może to uruchomić chęć testowania tych silnych reakcji i powtarzania niechcianego zachowania. Po drugie dzieci szukają uwagi. A nawet negatywna uwaga w postaci kary czy krzyku potrafi być dla dziecka czymś pożądanym, jeśli ono bardzo łaknie kontaktu z rodzicem. Kary (i nagrody) są narzędziem motywacji zewnętrznej Zadajmy sobie pytanie, czy takiej motywacji pragniemy dla swoich dzieci? Najlepszym motorem działań są przekonania, uczucia i pragnienia płynące z wewnątrz. Czy nie chcemy, żeby dzieci z własnej potrzeby serca przepraszały, a nie dlatego, że boją się kary? Karanie może zabijać naturalną ciekawość małych dzieci Dzieci to odkrywcy i oczywiście - czasami przysparza nam to sporo kłopotów. Owszem, trzeba tłumaczyć i nie pozwalać na wtykanie palców do kontaktów czy zbliżania się do gorącego kominka, ale uderzenie ich po rączkach może blokować piękną umiejętność dzieci do odkrywania, badania, szukania. Niejednokrotnie dzieci są karane za to, że ich mózg się rozwija Histeria dziecka jest intencjonalna i to celowe wymuszanie? NIE! Dzieci nie robią tych rzeczy złośliwie. Karanie dziecka za histerie to jak karanie za to, że rośnie. Te maluchy nie są winne temu, że ich mózg tak się rozwija. Tak samo, jak nie bardzo ma sens karanie małego dziecka za głód, przebodźcowanie, zmęczenie. Jesper Juul podkreślał, że dzieci chcą współpracować i rodzą się z taką naturalną potrzebą współdziałania. A jeśli zachowują się źle, to nie specjalnie i na złość. Zachowują się źle, kiedy czują się źle. Zawsze jest jakiś powód. Ale przecież jakieś kary dla dzieci trzeba stosować, żeby nie weszły nam na głowę? Nie trzeba, naprawdę. Otóż kary stają się niepotrzebne, jeśli zmienisz swój sposób patrzenia na dziecko. Kiedy nauczysz się traktować je jak osobę, z którą chcesz nawiązać relacje bazujące na wspólnym szacunku oraz jasno wytyczysz granice i będziesz o nie dbać, to zorientujesz się szybko, że tych kar wcale nie brakuje. Ja bardzo szybko zrozumiałam, że kary dla dzieci robią więcej złego niż dobrego, jednak nadal miałam dużo wątpliwości, jak ja sobie bez nich poradzę. Przecież dzieci mi na głowę wejdą! Stwierdziłam: spróbuję. I okazało się, że wcale nie muszę gorączkowo myśleć, co tu zrobić zamiast kary. Świadomie nie stosujemy zatem kar; nie dajemy klapsów, nie wysyłamy dzieci do pokoju czy do innego miejsca odosobnienia, staramy się nie krzyczeć na dzieci, nie zabierać zabawek czy innych przywilejów. Zdarza nam się mimo wszystko wpaść w pułapkę fałszywej, logicznej konsekwencji. Szczególnie kiedy jesteśmy zmęczeni albo zestresowani, to łatwo uruchomić swoje automatyczne reakcje w momencie bezradności. Zdarzało nam się wtedy też palnąć coś typu: jak nie podniesiesz rowerka, to go schowam na jakiś czas (co powiedziane w ten sposób jest ewidetnie karą). Jasne, że mam czasami ochotę wysłać dzieci do pokoju, żeby się uspokoiły. Nawet raz poczułam taką złość, że byłam bliska dania klapsa swojemu dziecku. Powstrzymałam się tylko dzięki wiedzy, którą wtedy już przyswoiłam. To zablokowało (na szczęście) moją automatyczną reakcję. A wszelkie pokusy dania kary wcale nie wynikają ze złego zachowania dzieci. One zawsze wynikają z mojego zmęczenia lub ze starych przekonań, które mi kołatają mi się po głowie. Na szczęście praktyka czyni mistrza: coraz lepiej wychodzi mi patrzenie na ich złości i postępowanie poprzez pryzmat tego, czego się nauczyłam. Ich trudne zachowania to zawsze wierzchołek góry lodowej, pod którą kryje się jakaś przyczyna i jakiś dyskomfort. I dzieci potrzebują wtedy wsparcia, a nie kary. Zobacz też: Wychowanie bez kar – 12 pomocnych punktów Chcesz pogłębić temat? Polecane źródła: Źródła internetowe polskojęzyczne: Źródła internetowe angielskojęzyczne: Literatura: Your Self–Confident Baby, Magda Gerber and Allison Johnson Dear Parent: Caring for Infants With Respect, Magda Gerber No Bad Kids: Toddler Discipline Without Shame, Janet Lansbury Elevating Child Care: A Guide to Respectful Parenting, Janet Lansbury “SELF REG”, Stuart Shanker “Kiedy Twoja złość krzywdzi dziecko”, McKay Matthew, Fanning Patrick, Paleg Kim “Dialog zamiast kar”, Zofia Aleksandra Żuczkowska Jak mówić, żeby dzieci słuchały. Jak słuchac, żeby dzieci mówiły., Faber Adele, Mazlish Elaine Twoje kompetentne dziecko, Jesper Juul Wychowanie bez kar i nagród, Alfie KohnPoślij tekst dalej w świat, niech służy dzieciom i rodzicom ;)NewsletterRELACJE Z DZIECKIEM - OGÓLNE ARTYKUŁY(P)ODPOWIEDZI NA KONKRETNE RODZICIELSKIE PYTANIA

Za gwałt ze szczególnym okrucieństwem górna granica kary będzie wynosić nie - jak dziś - 15 lat, ale nawet 25 lat pozbawienia wolności, a za morderstwo popełnione z gwałtem grozić będzie kara bezwzględnego dożywocia. - Postanowiliśmy jeszcze raz złożyć projekt zaostrzenia przepisów karnych za przestępstwa seksualne z użyciem przemocy wobec kobiet i dzieci. To także test, jakie są prawdziwe intencje tych, którzy atakują nas za rzekomy brak wrażliwości wobec ofiar. Czy nasi krytycy staną po stronie ofiar i poprą projekt, czy będą po stronie gwałcicieli – powiedział Minister Sprawiedliwości Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro podczas dzisiejszej (5 sierpnia br.) konferencji prasowej. Jak podkreślił minister, polski wymiar sprawiedliwości przestępstwa te traktuje w porównaniu z wieloma innymi europejskimi krajami wyjątkowo łagodnie. Minister zaapelował do przedstawicieli Platformy Obywatelskiej i lewicy, by zachowali się przyzwoicie i poparli projekt zaostrzenia kar za przestępstwa seksualne, jeśli faktycznie dobro ofiar leży im na sercu. - Nasze propozycje to konkrety, realne działania, a nie ideologia. Proponowaliśmy już zaostrzenie kar za gwałty, ale w parlamencie partie opozycyjne konsekwentnie odmawiały poparcia takich rozwiązań – przypomniał Zbigniew Ziobro. Wiceminister sprawiedliwości Marcin Romanowski zaznaczył, że projekt przygotowany w Ministerstwie Sprawiedliwości to kolejny przykład działań, które prowadzą do skutecznej ochrony ofiar przemocy. - Przygotowaliśmy ustawę antyprzemocową, która zapewni bezpieczeństwo ofiarom przemocy domowej, zmusi jej sprawców do natychmiastowego opuszczenia mieszkania oraz pozwala na egzekwowanie szybko orzeczonego zakazu zbliżania się do ofiar – przypomniał Marcin Romanowski. Większej ochronie kobiet i dzieci przed przemocą służą również proponowane zmiany w Kodeksie karnym. Zaostrzają one kary dla gwałcicieli i zwiększają ochronę ofiar gwałtów. Surowsza kara za gwałt Projekt nowelizacji Kodeksu karnego przewiduje podwyższenie górnej granicy kary za podstawowy typ przestępstwa zgwałcenia. Sprawca będzie podlegał karze od 2 do 15 lat więzienia (obecnie od 2 do 12 lat). Sankcja za okrucieństwo Projekt nowelizacji Kodeksu karnego zaostrza karę za gwałt popełniony ze szczególnym okrucieństwem. Obecna sankcja za taki czyn to 5 do 15 lat więzienia. Według proponowanej zmiany, sąd będzie mógł zastosować w takim przypadku również karę 25 lat pozbawienia wolności albo karę dożywotniego pozbawienia wolności (obecnie od 5 do 15 lat więzienia). Dodatkowo obecne brzmienie tego przepisu zostało uzupełnione o spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu ofiary, za co również grozić będzie taka sama podwyższona kara. Większe bezpieczeństwo Kobieta będąca ofiarą przestępstw seksualnych nie będzie już bać się, że gwałciciel po wyjściu z więzienia znów znajdzie się w jej otoczeniu i będzie ją prześladować. Nowa regulacja przewiduje, że sąd – na wniosek ofiary – będzie musiał zastosować wobec skazanego dodatkowy środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzonym, zbliżania się do niego lub nakazu okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym. Bezwzględne dożywocie Gwałt popełniony na najbardziej bezbronnej ofierze, jaką jest dziecko, będzie zbrodnią podlegającą karze od 5 (dziś od 3) do 15 lat więzienia, 25 lat więzienia albo dożywotniemu pozbawieniu wolności. Nowe kategorie przestępstw Szczególnym przypadkiem, po raz pierwszy wyodrębnionym w Kodeksie karnym, będzie gwałt popełniony na kobiecie ciężarnej. Za taki czyn sprawca pójdzie do więzienia na czas od 3 do 15 lat albo na 25 lat. Do tej pory za taki czyn groziła kara od 2 do 12 lat pozbawienia wolności. Ten sam wymiar kary grozić będzie gwałcicielowi, który posłużył się bronią palną, niebezpiecznym przedmiotem (np. nożem), środkiem obezwładniającym (np. „pigułką gwałtu”), albo działał w inny sposób bezpośrednio zagrażający życiu ofiary. Karze więzienia od 3 do 15 lat albo 25 lat pozbawienia wolności podlegać będą również sprawcy, którzy nagrywają przebieg gwałtu (obraz lub dźwięk). Przeciw recydywistom Przestępcy seksualni, którzy po skazaniu ponownie dopuszczają się takich przestępstw, muszą liczyć się ze zwielokrotnioną karą. Projekt zdecydowanie zaostrza sankcję dla przestępców seksualnych - recydywistów. Wymierzona wobec nich kara wzrośnie praktycznie dwukrotnie - będzie musiała być wymierzona w granicach nie niższych od podwójnej wysokości dolnego zagrożenia za dany czyn do najwyższego zagrożenia zwiększonego o połowę. 25 lat za udręczenie Gwałt nie zawsze wiąże się ze stosunkiem seksualnym. Niektórzy sprawcy czerpią bestialską satysfakcję poprzez torturowanie uwięzionej przez siebie ofiary. Dziś grozi za to kara od 3 do 15 lat więzienia. Projekt zwiększa zarówno dolną, jak górną jej granicę. Za bezprawne pozbawienie wolności, które łączy się ze szczególnym udręczeniem sąd będzie mógł posłać sprawcę do więzienia na 5 do 15 lat, a w najcięższych przypadkach nawet na 25 lat. Zbrodnia zdefiniowana W nowej regulacji uwzględniono przestępstwo, które do tej pory nie było odrębnym czynem ujętym precyzyjnie w Kodeksie karnym. Chodzi o sytuację, kiedy sprawca dokonuje gwałtu i doprowadza w wyniku tego do śmierci ofiary. Przestępstwo to – w myśl projektu – będzie zbrodnią zagrożoną pozbawieniem wolności w wymiarze od 8 do 15 lat, karą 25 lat więzienia albo dożywociem. Obecnie tego rodzaju gwałty sądzone są na podstawie kilku różnych przepisów Kodeksu karnego, które opisują czyny w sposób ogólny, nie zawsze oddając rzeczywisty stopień szkodliwości społecznej tego czynu, co utrudnia wymierzenie sprawcom odpowiedniej kary. Europejskie standardy W wielu krajach Europy kary przewidziane dla gwałcicieli są wyższe od obecnie obowiązujących w Polsce, a zbliżone do przewidzianych w przygotowanym przez Ministerstwo Sprawiedliwości projekcie zmian w Kodeksie karnym. We Francji zgwałcenie jest karane dożywotnim więzieniem, jeśli jest poprzedzone, towarzyszy mu lub następują po nim torturowanie lub akty barbarzyńskie. Również w Wielkiej Brytanii i Irlandii osoba winna popełnienia gwałtu podlega, na mocy wyroku skazującego, maksymalnie karze dożywotniego pozbawienia wolności. Biuro Komunikacji i Promocji Ministerstwo Sprawiedliwości

Karę 15 lat więzienia wymierzył krakowski sąd Grzegorzowi W. oskarżonemu o zabójstwo na os. Kościuszkowskim w Krakowie. Prokurator chciała dla sprawy 25 lat pozbawienia wolności, obrona wnosiła o łagodniejszy wyrok i zmianę kwalifikacji czynu. Orzeczenie nie jest prawomocne. Zadaniem sądu to Grzegorz W. ciosami noża zabił Krzysztofa P., byłego chłopaka swojej kobiety. 39-letni oskarżony nie przyznawał się do W. wysoki, dobrze zbudowany skuty kajdankami i łańcuchem w dresowej bluzie na rozprawie opowiadał jak doszło do zajścia. Był wcześniej karany za rozbój i kradzieże, zakład karny opuścił w styczniu 2021 jego relacji wynikało, że wieczorową porą 15 lipca 2021pojawił się przed blokiem Krzysztof P. i obraźliwie domagała się kontaktu z Andżeliką O., która zerwała z nim roczną znajomość około 2 miesięcy wcześniej. Związała się wtedy z oskarżonym Grzegorzem W., zamieszkali na piątym piętrze w wynajętym lokalu na os. Kościuszkowskim. Słyszeli krzyki Krzysztofa P. i Andżelika postanowiła z nim porozmawiać. Grzegorz W. poszedł z nią, i jak mówił na rozprawie, zabrał dla samoobrony kupiony przez internet pistolet gazowy i nieduży nożyk do obierania ziemniaków. Pistolet wsadził za pasek spodenek, nóż ukrył w ręce. Przez okno widział, że Krzysztof P. ma w ręce butelkę po piwie lub wódce. Gdy para wyszła z klatki schodowej to, jak opowiadał oskarżony, Krzysztof P. zaatakował go tą butelką. - Doszło do szarpaniny i wtedy w samoobronie zadałem mężczyźnie dwa szybkie ciosy nożem . Nie chciałem go zabić, celowałem w okolice barku - nie krył. Jak twierdził był w amoku więc do końca nie widział, gdzie zadaje ciosy. Nóż pękł i już samą rękojeść Grzegorz W. porzucił na półpiętrze trafił do szpitala Rydygiera, ale jego życia nie udało się uratować, bo jeden cios uszkodził mu W. twierdził, że już wcześniej pokrzywdzony ich wielokrotnie nachodził, raz miał ze sobą maczetę i wypowiadał groźby. Mężczyzna z partnerką wezwali wtedy na miejsce policję, ale nie miał wiedzy, jak skończyła się ta interwencja bloku, świadkowie na procesie potwierdzili, że w wynajmowanym przez Andżelikę O. mieszkaniu odbywały się głośne imprezy i interweniowała D., siostra zabitego zeznała, że przygnębiony brat przychodził do Andżeliki O., by wyjaśniła mu powodu zerwania związku i nie mógł się pogodzić z jej decyzją. Był w niej zakochany. Potwierdziła, że miała informacje, że Krzysztof P. stosował przemoc w stosunku do Andżeliki O., była też jednak świadkiem, gdy to partnerka brata biła go po twarzy. Dodała, że został też poturbowany raz przez oskarżonego i skarżył się na ból żeber i kulał. W śledztwie Anżelika O. składała zeznania, więc sąd wezwał ją na rozprawę, a gdy się nie zjawiła została ukaraną grzywną 500 zł. Miała zeznawać 7 czerwca, ale poinformowała sąd, że odmawia zeznań i miała do tego prawo. Inni świadkowie niewiele wnieśli do sprawy więc sąd zamknął przewód sądowy i po wysłuchaniu głosów stron ogłosił plaże i chorwackie wody na wyciągnięcie ręki. Wakacje 30 minut od Krakowa!TOP 15 najlepszych parków rozrywki w Polsce! Musicie tam być!Najmodniejsze sukienki na wesele w 2022 roku. Takie są trendy w tym sezonieBędzie nowy wiek emerytalny w Polsce? Takie mogą być emerytury stażoweNie uwierzysz, jak wyglądało Zakopane i Krupówki przed 100 laty. A widok z Gubałówki?Urokliwe miejsca niedaleko od Krakowa! Idealne na szybki wypad za miastoMa 29 lat i został najmłodszym profesorem w historii Polski Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Dziś mija miesiąc od tragicznego zdarzenia w szkole w warszawskim Wawrze. Jeden z uczniów, 16-letni Kuba, zmarł w piątek 10 maja po tym, jak został zaatakowany nożem przez innego ucznia. Podejrzany o zabójstwo trafił do schroniska dla nieletnich, a prokuratura skierowała wniosek o sądzenie zarówno jego, jak i pozostałych dwóch nastolatków podejrzanych o udział w przestępstwie, jak dorosłych. Dotyczy to dwóch 15-letnich chłopców i jednej 15-letniej dziewczyny. Z najnowszych informacji wynika, że sąd powołał biegłych lekarzy psychiatrów, którzy mają ocenić, czy nieletni będą odpowiadać jak dorośli. Jak wygląda odpowiedzialność karna nieletniego?Osoba pełnoletnia w rozumieniu przepisów prawa karnegoNa zasadach określonych w Kodeksie karnym (KK) odpowiada ten, kto popełnił czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat (art. 10 § 1 KK). Powyższa ustawa traktuje więc osobę w wieku lat 17 jak dorosłą mimo tego, że nie ma ona jeszcze ukończonych 18 lat. Uzyskanie pełnoletności rozumiane jako ukończenie 18 roku życia obowiązuje bowiem jedynie w obrocie cywilnoprawnym (art. 10 § 1 KC) i nie ma zastosowania w przypadku postępowania karnego. Oznacza to, że co do zasady osoba, która nie ukończyła 17 lat nie ponosi odpowiedzialności karnej, bowiem nie można przypisać jej wobec nieletniegoOsoba, która nie ukończyła 17 roku życia i popełnia czyn zabroniony, który wyczerpuje ustawowe znamiona przestępstwa, uznawana jest za nieletniego i nie ponosi odpowiedzialności karnej, ponieważ nie można jej przypisać winy. Postępowanie wobec nieletniego zawsze musi być ukierunkowane na wychowanie i poprawę jego zachowania. W związku z powyższym, nie stosuje się wobec niego kar, ale środki wychowawcze, lecznicze lub odpowiedzialność karna nieletniegoPrzepis art. 10 § 2 KK ustanawia wyjątek, zgodnie z którym nieletni, który po ukończeniu 15 roku życia dopuszcza się jednego z czynów zabronionych określonych w tym przepisie, może odpowiadać na zasadach określonych w Kodeksie karnym, jeżeli okoliczności sprawy, jego stopień rozwoju oraz właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają, a w szczególności, jeżeli poprzednio stosowane środki wychowawcze lub poprawcze (o ile były stosowane) okazały się bezskuteczne. Powyższe ma zastosowanie w przypadku, gdy nieletni dopuści się między innymi zabójstwa regulowanego w art. 148 § 1 ustanowienia powyższego wyjątku pozwalającego na obniżenie granicy wieku dla ponoszenia przez nieletnich odpowiedzialności karnej wiąże się z tym, że nie każdy człowiek rozwija się według ustalonego schematu wiekowego. Niektórzy mogą bowiem osiągnąć taki sam poziom dojrzałości wcześniej aniżeli pozostali rówieśnicy. Z tego samego względu ustawa przewiduje także nie tylko obniżenie, ale również podwyższenie granicy wieku. Zgodnie bowiem z art. 10 § 4 KK, w stosunku do sprawcy, który popełnił występek po ukończeniu lat 17, lecz przed ukończeniem lat 18, sąd zamiast kary stosuje środki wychowawcze, lecznicze albo poprawcze przewidziane dla nieletnich, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają. W takiej sytuacji sprawca, mimo iż ukończył 17 lat, nie poniesie odpowiedzialności kary dla nieletniego traktowanego jak dorosłegoW świetle art. 10 § 3 KK, w sytuacji, gdy nieletni, który ukończył 15 lat, sądzony jest jak dorosły i ponosi odpowiedzialność karną, orzeczona kara nie może przekroczyć 2/3 górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo. Biorąc pod uwagę przestępstwo zabójstwa określone w art. 148 § 1 KK, zgodnie z którym, kto zabija człowieka podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 8, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności, orzeczona wobec nieletniego kara nie będzie mogła przekroczyć 2/3 górnej granicy ustawowego zagrożenia. Niemniej, nie można zapominać, że zgodnie z art. 54 § 2 KK wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat, nie orzeka się kary dożywotniego pozbawienia interpretacyjneW przypadku wymiaru kary dla nieletniego traktowanego jak dorosłego pojawiają się liczne wątpliwości dotyczące w szczególności tego, którą z kar ujętych w art. 148 § 1 KK należy obniżyć – karę dożywotniego pozbawienia wolności, czy karę 25 lat pozbawienia wolności. Jak już wyżej wspomniano, wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat, sąd nie może orzec kary dożywotniego pozbawienia wolności. Większość doktryny stoi na stanowisku, że obniżenie górnej granicy kary dla nieletniego powinno obejmować najsurowszą z kar, tj. karę dożywotniego pozbawienia wolności mimo, że nie ma ona zastosowania w stosunku do nieletniego. Niemniej, z brzmienia przepisu art. 10 § 3 KK, o którym była mowa powyżej, wynika, że obniżyć należy wymiar tej kary, którą się orzeka, a przecież nie można orzec kary dożywotniego pozbawienia wolności w stosunku do powyższego pojawia się pytanie, czy karę dożywotniego pozbawienia wolności powinno się ominąć biorąc pod uwagę przepis stanowiący o odpowiedzialności karnej za przestępstwo zabójstwa, pozostawiając tym samym tylko te przepisy, które mogą być stosowane wobec nieletniego i dopiero ten wymiar kary obniżyć, czy też w miejsce kary dożywotniego pozbawienia wolności postawić karę 25 lat pozbawienia doktryny opowiada się za stanowiskiem, iż jeżeli nie można orzec kary dożywotniego pozbawienia wolności wobec nieletniego, to nie należy jej przeliczać na karę obniżoną do 2/3 ustawowego zagrożenia, zgodnie z dyspozycją art. 10 § 3 KK. Karę dożywotniego pozbawienia wolności należałoby więc traktować jako nieistniejącą w sankcji art. 148 § 1 KK w stosunku do Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 31 stycznia 2018 r. (sygn. akt: V KK 284/17) stanowczo wypowiedział się, że „zawarty w art. 54 § 2 KK zakaz orzekania wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat, kary dożywotniego pozbawienia wolności, nie wyklucza wymierzenia nieletniemu, odpowiadającemu w warunkach art. 10 § 2 KK za przestępstwo zagrożone taką karą – kary 25 lat pozbawienia wolności. Przewidziane w art. 10 § 3 KK obligatoryjne obniżenie górnej granicy ustawowego zagrożenia odnosi się do zagrożenia w części szczególnej Kodeksu karnego. Natomiast norma zawarta w art. 54 § 2 KK nie eliminuje z sankcji w art. 148 § 1 i 2 KK kary dożywotniego pozbawienia wolności ani kary 25 lat pozbawienia wolności jako kar ściśle oznaczonych (bez dolnej ani górnej granicy), lecz tylko zakazuje wymierzenia sprawcy pierwszej z tych kar. Pozostawia tym samym możliwość orzeczenia kary 25 lat pozbawienia wolności” (tak samo Sąd Najwyższy również w wyroku z dnia 22 września 1999 r., sygn. akt: III KKN 195/99 oraz w postanowieniu z dnia 4 stycznia 2006 r., sygn. akt: III KK 83/05).W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż jeżeli Sąd zadecyduje, że uczeń ze szkoły w Wawrze podejrzany o popełnienie przestępstwa zabójstwa będzie ponosił odpowiedzialność karną jak dorosły, gdyż przemawiać za tym będą okoliczności sprawy, jego stopień rozwoju oraz właściwości i warunki osobiste, to może mu zostać wymierzona kara aż 25 lat lat pozbawienia wolności.

fot. archiwum Nie będzie wniosku o wyższe kary dla kolegów zmarłego 15-latka. Prokurator zdecydował, że sprawa trafi do Sądu Rejonowego w Gorzowie i zostanie przeprowadzona rozprawa z orzekaniem o winie. Kolegom Mateusza, którzy są współodpowiedzialni za jego śmierć grozi do 5 lat bawili się i pili alkohol na imprezie, a następnie zostawili kompletnie pijanego 15-latka na poboczu drogi w Ciecierzycach, gdzie ten zmarł. Koledzy chłopca -18-letni Mirek G. i 19-letni Paweł N. złożyli wniosek o dobrowolne poddanie się karze. Prokurator prowadzący sprawę wnioskował o karę 1 roku więzienia w zawieszeniu na 3 lata i dozór kuratora bez przeprowadzenia rozprawy. Natomiast sąd pod koniec sierpnia uznał, że kara jest zbyt niska. - Sąd wydał postanowienie o nieuwzględnieniu wniosku prokuratora o dobrowolne poddanie się karze. Zwrócił akta do prokuratury celem uzupełnienia. Zdaniem sądu wnioskowane kary są zbyt niskie i nieadekwatne do stopnia winy i okoliczności, nawet w kontekście tego że są to sprawcy młodociani – komentuje Lidia Wieliczuk, rzecznik prasowy Sądu Okręgowego w Gorzowie. Prokurator mógł zaproponować wyższe kary dla Pawła i Mirka lub skierować do sądu akt oskarżenia, co oznaczałoby że sprawa trafi na wokandę i zostanie przeprowadzona rozprawa z orzekaniem o winie. - Decyzją prokuratora prowadzącego sprawę, został sporządzony akt oskarżenia który trafił do Sądu Rejonowego w czwartek 20 września. Tym razem nie będzie wniosku o dobrowolne poddanie się karze, więc sąd zdecyduje o wymierzeniu kary dla nastolatków. Paweł N. i Mirosław G. usłyszeli zarzuty rozpijania osoby małoletniej, a także narażenia małoletniego na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia oraz nieumyślnego spowodowania śmierci – komentuje prokurator Agnieszka Hornicka-Mielcarek z Prokuratury Rejonowej w Gorzowie. Za nieumyślne spowodowanie śmierci grozi od 3 miesięcy do 5 lat więzienia, natomiast za rozpijanie małoletniego do 2 lat więzienia. Śmierć 15-letniego Mateusza na poboczu ul. Różanej w Ciecierzycach wstrząsnęła całą wioską oraz okolicą. Do tragedii doszło w poniedziałek 15 stycznia 2018 roku. Sekcja zwłok wykazała, że bezpośrednią przyczyną zgonu chłopca była niewydolność krążeniowo-oddechowa, natomiast badania toksykologiczne wykazały, że 15-latek był kompletnie pijany i miał w swoim organizmie ponad 3 promile alkoholu. Do sprawy zostali zatrzymani dwaj koledzy Mateusza – 18-letni Mirek G. i 19-letni Paweł N., którzy jako ostatni widzieli się z 15-latkiem. Wszyscy w niedzielny wieczór 14 stycznia spożywali razem alkohol na imprezie w Dzierżowie. Następnie wsiedli do samochodu i wrócili do Ciecierzyc. Koledzy kompletnie pijanego 15-latka mieli go odprowadzić do domu, ale ostatecznie zostawili na poboczu drogi w krzakach, gdzie zostało znalezione jego ciało.

W poniedziałek (25 lipca) Sąd Apelacyjny w Krakowie przedłużył do 15 września areszt dla Roberta J., mężczyzny oskarżonego o okrutne zabójstwo studentki UJ w 1998 r. br. Mężczyzna za kratkami jest już prawie pięć lat. 15 lipca miało nastąpić zapowiadane przez sąd ogłoszenie wyroku w jego sprawie, ale nagle dzień przed finałem sprawy okazało się, że proces ciągle trwa i nie skończyły się mowy końcowe stron. Dlatego wyznaczono trzy kolejne terminy rozpraw w sierpniu i we wrześniu. Polska krajem omijanym przez zagranicznych turystów Sprawa sądowa toczy się od dwóch lat z wyłączaniem jawności, niespodziewanie 23 czerwca prezes krakowskiego sądu wydała zarządzenie o wydawaniu kart wstępu na ogłoszenie wyroku w sprawie „skóry”. Mogło je otrzymać po 40 przedstawicieli mediów i 40 osób z publiczności. Jednak okazało się, że proces się nie lakonicznym komunikacie sąd poinformował, że z uwagi na nieukończenie wygłaszania mów końcowych stron na terminach rozprawy w dniach 24 czerwca, 13 lipca i 14 lipca 2022 r. sąd wyznaczył kolejne terminy rozprawy na dni: 29 sierpnia 2022 r., 30 sierpnia 2022 r. i 5 września 2022 r. w celu dalszego odebrania głosów końcowych stron. Dlatego rozprawa wyznaczona na 15 lipca 2022 r. została Rozumiem stawiany mi zarzut. Nie przyznaję się do winy. Jestem niewinny - tak mówił w pierwszym dniu procesu przed krakowskim sądem w lutym 2020 r. Robert J. oskarżony o okrutne zabójstwo Katarzyny Z., studentki religioznawstwa UJ. Do zbrodni doszło w 1998 r., czyli 24-lata temu. Sprawcy grozi dożywocie. Czy taki wyrok zapadnie, okaże się ale ma charakter precedensowy i budzi powszechne zainteresowanie. Na ogłoszenie wyroku mają się zjawić przedstawiciele kilkunastu redakcji. Sąd publiczności i mediom wydaje specjalne wejściówki. Spotkani na sądowym korytarzu adwokaci i prokuratorzy spekulują, czy zapadnie najsurowszy wymiar kary, czy może będzie uniewinnienie. W sprawie „skóry” też jest góra akt, czyli ponad 490 tomów w części jawnej i kolejne niejawne. Sam akt oskarżenia to 789 dość szybko, bo w ciągu 2 lat, przesłuchał świadków, zapoznał się z opiniami biegłych, ale co się działo na sali rozpraw nie wiadomo, bo proces jest niejawny. Nie wiadomo jakiej kary domaga się prokurator i co wnosiła śledztwie Robert J. zaprzeczał zarzutom i nie przyznawał się do winy. Przekonywał, że nie znał zamordowanej Katarzyny Z. Sprawca zbrodni zabił dziewczynę, poćwiartował i zdjął z niej skórę. Fragmenty zwłok wyłowiono z powołali w toku śledztwa wielu ekspertów, którzy sporządzili fachowe opinie. Sięgnięto choćby do zagranicznych specjalistów z Hiszpanii i Portugalii, którzy wypowiedzieli się na temat tortur zadanych ofierze. Także specjaliści z amerykańskiego FBI wspierali pomocą policjantów z krakowskiego Archiwum X, którzy badali tę 15 najlepszych parków rozrywki w Polsce! Musicie tam być!Najmodniejsze sukienki na wesele w 2022 roku. Takie są trendy w tym sezonieBędzie nowy wiek emerytalny w Polsce? Takie mogą być emerytury stażoweDomy i mieszkania nawet za połowę ceny. Te licytacje komornicze odbędą się w lipcuNie uwierzysz, jak wyglądało Zakopane i Krupówki przed 100 laty. A widok z Gubałówki?Urokliwe miejsca niedaleko od Krakowa! Idealne na szybki wypad za miastoPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Ta historia wstrząsnęła całą Polską. Ojczym zabił Filipka, kiedy ten miał zaledwie trzy miesiące. Mężczyzna do tego stopnia irytował się płaczem dziecka, że bił go i podduszał, gdy miał już tego dość. W nocy z 25 na 26 września 2020 roku posunął się o krok za daleko. W przypływie agresji uderzył główką maluszka o ścianę. Chłopiec zmarł. Teraz matka dziecka i jej partner usłyszeli wyrok. Ojczym zabił 3-miesięczne dziecko Do tragedii doszło w nocy z 25 na 26 wrześniu 2020 roku w Nowym Dworze Mazowieckim. To wtedy matka 3-miesięcznego Filipka wezwała do synka pogotowie, argumentując, że chłopiec został ranny. Kiedy służby przybyły pod wskazane adres, niemowlę już nie żyło. Co więcej, matka dziecka, 41-letnia Monika Ch., i ojczym, 34-letni Łukasz R., byli tej nocy pod wpływem alkoholu. Miało im się to często zdarzać. W sprawie śmierci dziecka ruszyło śledztwo. Wkrótce wyszło na jaw, że ojczym zmarłego Filipka niemal od początku miał problem z dzieckiem. Monika Ch. przyznała, że na początku nazywał chłopca „bachorem”. Wkrótce płacz maleństwa zaczął być dla niego na tyle nieznośny, że ten w bestialski sposób zaczął znęcać się nad nim fizycznie – bił go i podduszał poduszką. Z ustaleń śledczych dowiadujemy się także, że miał trzymać chłopca za nogi i kopać w plecy. Ostatecznie ojczym z piekła rodem posunął się o krok za daleko i „siłą uderzył jego głową o ścianę”, w wyniku czego Filipek zmarł w nocy z 25 na 26 wrześniu 2020 roku. Pxhere Ojczym i matka dziecka usłyszeli zarzuty Prokuratura Rejonowa w Nowym Dworze Mazowieckim postawiła parze zarzuty. 41-letnia Monika Ch. została oskarżona o pozostawienie niemowlęcia pod opieką nietrzeźwego partnera i nieudzielenie dziecku pomocy po doznanych urazach. 34-letni Łukasz R. został oskarżony o dokonanie zabójstwa chłopca oraz znęcanie się nad nim ze szczególnym okrucieństwem. Prokuratura złożyła do sądu wniosek o dożywocie dla 34-latka i 10-letnie pozbawienie praw publicznych oraz wniosek o 5 lat więzienia dla Moniki Ch. Jak może obronić się trzymiesięczne dziecko? Niemowlę nie ucieknie, nie zrobi uniku, może tylko płakać. I to właśnie robił trzymiesięczny Filip – powiedział prokurator. Jaka kara dla ojczyma, który zabił Filipka? Mamę Filipka i jej partnera w końcu dosięgnęła sprawiedliwość. Proces odbył się w Sądzie Okręgowym Warszawa-Praga. Oskarżony przedstawił się jako osoba, która jako jedyna opiekowała się Filipem Ch., troszczył się o niego, a jednocześnie oskarżony próbował przerzucić odpowiedzialność na Monikę Ch., twierdząc, że dziecko bez przerwy płakało, że Monika chodziła z nim pijana, obijała się o ściany. To oczywiście pozostaje w niezgodzie z oświadczeniem oskarżonego, że był bardzo dobrym opiekunem, bo gdyby rzeczywiście tak było, oskarżony nie godziłby się na takie traktowanie dziecka i zawiadomiłby odpowiednie organy Istotne było również to, jak zachował się oskarżony po tym, jak uderzył głową dziecka o ścianę. Nie było z jego strony żadnej reakcji, która by wskazywała na to, że oskarżony nie chciał tego zrobić, że jest mu przykro, że żałuje – argumentowała sędzia Eliza Roguszczak-Wilczyńska. Materiały policyjne Podczas wymierzania kary sąd miał także wciąć pod uwagę ustalenia na temat tego, jak Łukasz R. traktował dziecko wcześniej. Dziecko go denerwowało, dziecko mu przeszkadzało, wówczas doszło do serii zachowań, które miały znamiona znęcania. Los dziecka był mu zupełnie obojętny – uzasadniała sędzia. Ostatecznie sąd skazał Łukasza R. na 25 lat więzienia i 8 lat pozbawienia praw publicznych. Jaki los spotkał matkę tragicznie zmarłego Filipka? Sąd wziął pod uwagę, że kobieta często była pod wpływem alkoholu i świadomie zostawiała dziecko pod opieką agresywnego partnera. Uwzględnił także fakt, że nie zgłosiła niedopuszczalnych zachowań Łukasza R. względem dziecka odpowiednim służbom oraz nie udzieliła pomocy dziecku w dniu tragedii. Pamiętam, kiedy na jednej z rozpraw sąd zapytał oskarżoną, jak daleko miała na najbliższą jednostkę policji. Odpowiedziała, że piętnaście minut. I właśnie to piętnaście minut mogło zdecydować o życiu dziecka – mówił prokurator Artur Smukowski. Sąd skazał Monikę Ch. na 4 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Materiały policyjne

W sytuacji popełnienia przestępstwa przez małoletniego sposób jego ukarania zależny jest od jego wieku w momencie popełniania przestępstwa. Zazwyczaj za przestępstwo nie odpowiada osoba do 17 roku życia, lecz w przypadku rażącego naruszenia prawa może odpowiadać już 15 latek. Ważne aby na początku określić różnicę między nieletnim, małoletnim a młodocianym. Małoletni to osoba, która nie ukończyła 18 roku zgodnie z art. 10 Kodeksu Karnego jest osoba, która w momencie popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła lat 17, który jest wiekiem wymaganym do ponoszenia odpowiedzialności karnej. Dodatkowo została wprowadzona kategoria młodocianego czyli osoby, która nie ukończyła 21 lat w momencie popełniania czynu zabronionego. Odpowiedzialność karna nieletnich w polskim prawie została wyraźnie oddzielona od odpowiedzialności dorosłych. Wykorzystuje ona w tych wypadkach odmienne środki wychowawcze i karne. Odpowiedzialność karna dzieci i młodzieży zależna jest od ich wieku w momencie popełniania przestępstwa. Oznacza to, że w sytuacji gdy nieletni: popełnia czyn niedopuszczalny przed ukończeniem 13 roku życia, sąd traktuje czyn wyłącznie jako przejaw demoralizacji, stosując względem nieletniego środki określone w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich; dopuści się czynu zabronionego w wieku pomiędzy 13 a 17 rokiem życia, zwyczajowo sąd stosuje względem niego środki przewidziane w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich. Jednakże, gdy nieletni miał więcej niż 15 lat i popełnił: zamach na życie prezydenta, morderstwo, ciężki uszczerbek na zdrowiu, zagrożenie dla zdrowia lub życia wielu osób lub mienia w wielkich rozmiarach, piractwo, katastrofę w ruchu lądowym, gwałt zbiorowy, wzięcie zakładnika albo rozbój wówczas może odpowiadać przed sądem z mocy kodeksu karnego, oczywiście o ile sąd uzna to za stosowne; popełni czyn zabroniony będąc w wieku 17-18 lat, to odpowiada na mocy kodeksu karnego, ale jeżeli czyn jest występkiem i inne przesłanki za tym przemawiają (takie jak stopień rozwoju sprawcy) sąd wyjątkowo może zastosować względem niego środki wychowawcze lub poprawcze przewidziane dla nieletnich. Postępowanie przed sądem w sprawach nieletnich Zgodnie z ustawą o postępowaniu w sprawach nieletnich: należą one do właściwego sądu rodzinnego, kiedy nieletni popełnia czyn zabroniony razem z dorosłym, sprawa nieletniego zostaje wyłączona przez prokuratora i przekazana do odpowiedniego sądu rodzinnego; właściwym do rozpatrzenia sprawy nieletniego jest sąd rodziny w jego miejscu zamieszkania (jeżeli nie można tego miejsca ustalić wówczas sprawa prowadzona jest w miejscu jego pobytu); jeżeli określone postępowanie tego wymaga nieletni, który popełnił przestępstwo, może zostać umieszczony w schronisku dla nieletnich. O rozpoczęciu postępowania powiadamia się rodziców bądź opiekunów nieletniego, dodatkowo dopuszczalne jest również poinformowanie szkoły. Następnie w celu ustalenia danych dotyczących nieletniego oraz jego środowiska (takich jak: zachowanie, przebieg nauki, warunki bytowe rodziny, stosunek do rodziców oraz nauczycieli, itd.) sąd poleca przeprowadzenie wywiadu środowiskowego. Za jego realizację odpowiedzialny jest kurator wyznaczony przez sąd. Wywiad przeprowadzany jest w miejscu zamieszkania lub pobytu nieletniego w godzinach do 7 do 21. Kosztami postępowania sąd obciąża rodziców nieletniego, ale może ich zwolnić z ponoszenia kosztów jeżeli warunki materialne za tym przemawiają. W momencie gdy sąd pozyska informację o przejawach demoralizacji nieletniego może wszcząć postępowanie wyjaśniające. W takiej sytuacji dochodzi do wysłuchania nieletniego, jego rodziców lub opiekunów oraz inne osoby związane ze sprawą. W trakcie postępowania wyjaśniającego nieletni może mieć obrońcę. Przesłuchanie przez policję powinno być przeprowadzane w obecności rodziców lub opiekunów albo obrońcy lub nauczyciela, pedagoga szkolnego, wychowawcy. Najlepiej kancelaria prawna wyznaczy obrońcę doświadczonego w prowadzeniu spraw czynów zabronionych popełnianych przez nieletnich. Jaką karę może otrzymać nieletni za popełnienie przestępstwa? Sąd rodzinny wobec nieletniego może: udzielić upomnienia, polecić określone postępowanie w szczególności zobowiązać do naprawienia, wyrządzonej szkody, realizację określonych prac lub świadczeń względem, pokrzywdzonego lub społeczności lokalnej. Sąd może również wymagać, przeproszenia pokrzywdzonego, podjęcia nauki lub pracy albo innych czynności wychowawczych lub naprawczych, ustalić nadzór odpowiedzialny rodziców bądź opiekunów, wyznaczyć nadzór kuratora, skierować do organizacji kuratorskiej lub innej zajmującej się pracą z nieletnimi o charakterze wychowawczym, a także orzec: przepadek majątku uzyskanego w wyniku popełnienia czynu zabronionego zakaz prowadzenia pojazdów umieszczenie w rodzinie zastępczej, młodzieżowym ośrodku wychowawczym albo młodzieżowym ośrodku socjoterapii ulokowanie w ośrodku poprawczym W przypadku gdy sprawa nieletniego trafi do sądu karnego wymierzy on karę na podstawie Kodeksu Karnego, Kodeksu Karnego Skarbowego, Kodeksu Wykroczeń.

Kary do 15 lat więzienia orzekł w poniedziałek sąd w Poznaniu wobec 16 osób oskarżonych w tzw. aferze gruntowej, dotyczącej przejmowania od poszkodowanych nieruchomości pod pozorem udzielania pożyczek. Wśród oskarżonych znalazło się dwoje notariuszy i adwokat. Ogłaszając wyrok sędzia Dorota Biernikowicz podkreśliła "ogrom materiału dowodowego, z którym sąd musiał się zmierzyć oraz ogrom krzywdy ludzkiej, z jaką sąd miał do czynienia na tej sali". Proces w Sądzie Okręgowym w Poznaniu rozpoczął się w 2013 roku. Wśród osób, które usłyszały wyrok 15 lat więzienia znalazł się notariusz Wojciech C. Wobec niego orzeczony został też dziesięcioletni zakaz wykonywania zawodu notariusza; sąd przypisał mu udział w grupie przestępczej. Na karę 15 lat więzienia skazany został też Henryk B. Adwokat Krzysztof R. usłyszał wyrok 6 lat więzienia i 10 lat zakazu wykonywania zawodu. Sąd przypisał mu również udział w grupie przestępczej; miał on doradzać innym członkom grupy, jak doprowadzić pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Sąd podkreślił, że celem oskarżonych działających w grupie przestępczej było przejmowanie nieruchomości od pokrzywdzonych poprzez wprowadzenie ich w błąd, czy też wykorzystanie ich niezdolności do należytego pojmowania podejmowanych czynności. Trzyletni zakaz wykonywania zawodu usłyszała notariuszka Irena A. skazana na karę 2 lat więzienia w zawieszeniu na 5 lat. Sąd orzekł też wypłatę pieniędzy od konkretnych oskarżonych na rzecz pokrzywdzonych tytułem obowiązku naprawy wyrządzonej szkody. Sędzia Dorota Biernikowicz uzasadniając wydany wyrok podkreśliła, że pokrzywdzeni czekali na wyrok "dziesięć lat za długo", jednak to postępowanie krócej trwać nie mogło. "To postępowanie było specyficzne pod wieloma względami. Rzadko zdarza się, że na ławie oskarżonych, wraz z osobami, które mają bogatą kartę karną, które odbywały wieloletnie kary pozbawienia wolności, zasiadają prawnicy" - powiedziała. Sędzia podkreśliła, że w czasie procesu sąd musiał się mierzyć z różnymi utrudnieniami postępowania przez oskarżonych. Przyznała, że wykorzystany został cały katalog możliwości "mataczenia, utrudniania postępowania, wykorzystywania przepisów, które się nad przez te 10 lat wielokrotnie zmieniały". Przypomniała też, że w toku postępowania sąd stwierdził matactwo procesowe ze strony trzech oskarżonych. "Pokrzywdzeni czekali na tę sprawiedliwość długo, ale ta sprawiedliwość, zdaniem sądu, dla nich nastała" - powiedziała sędzia Dorota Biernikowicz. Zaznaczyła, że prawnicy, którzy trafili na ławę oskarżonych "zawiedli w tej sprawie"; bez nich nie doszłoby do popełnienia czynów przypisanych oskarżonym. "Do notariuszy, osób zaufania publicznego, przychodzili pokrzywdzeni w zaufaniu - że nie muszą nic sprawdzać. Wszystkie przypisane oskarżonemu (Wojciechowi C. - PAP) przestępstwa zostały popełnione z wykorzystaniem przez niego tej właśnie funkcji" - powiedziała sędzia Biernikowicz. Zaznaczyła, że poszkodowani działali z przeświadczeniem, że wszystko jest w porządku, że dokumenty, które podpisują dotyczą branej przez nich pożyczki. "Okazywało się, że tych aktach notarialnych znajdowały się oświadczenia, których oni nie składali, pełnomocnictwa dotyczące przeniesienia własności ich nieruchomości. Dlatego ogrom ludzkiej krzywdy, z którą sąd miał do czynienia w tej sprawie musi być najważniejszy, jeśli chodzi o osąd tej sprawy" - powiedziała sędzia Biernikowicz. Karę trzech lat więzienia w zawieszeniu na 10 lat sąd wymierzył Pawłowi B. Prokurator żądał dla niego 15 lat więzienia. Sąd podkreślił jednak, że w przypadku tego oskarżonego ma zastosowanie instytucja tzw. małego świadka koronnego. "Oskarżony ten od czasu po zatrzymaniu zdecydował się na współpracę z organami ścigania. Gdyby nie on, nie ujawniono by wielu z przestępstw, które zostały przypisane oskarżonym w wyroku" - powiedziała sędzia. Przypomniała, że w 2014 roku trzech oskarżonych próbowało przekupić Pawła B., by wycofał się ze swoich wyjaśnień obciążających wielu innych oskarżonych. Odczytywanie wyroku w Sądzie Okręgowym w Poznaniu zajęło około trzech godzin. Wyrok jest nieprawomocny.

Poniedziałek, 25 lipca (11:02) Aktualizacja: Poniedziałek, 25 lipca (12:10) Na 3 miesiące do aresztu trafią dwie osoby, zatrzymane ws. uprowadzenia i zgwałcenia 14-latki z Poznania. To 39-latka i 17-latek. Obojgu grozi do 15 lat więzienia. Powodem uprowadzenia i okaleczenia nastolatki miała być chęć zemsty za uszkodzenie przez poszkodowaną e-papierosa, należącego do jednej ze sprawczyń. Oprócz 39-letniej matki dziewczyny i jej 17-letniego kolegi, zatrzymano też 13- i 14-latkę, oraz 14-letniego chłopaka, którzy będą odpowiadać przez sądem dla nieletnich. Aresztowany dziś 17-latek odpowie przed sądem jak dorosły. 39-latka i 17-latek usłyszeli zarzuty zgwałcenia ze szczególnym okrucieństwem, utrwalania treści pornograficznych, doprowadzenie przemocą do określonego zachowania i uprowadzenia osoby małoletniej. Podejrzani składali wyjaśnienia. 17-latek przyznał się, opisał przebieg zdarzenia. Kobieta także opisała przebieg zdarzenia, oświadczyła, że się nie przyznaje, ale z treści tych wyjaśnień wynika, że częściowo się do tych zarzutów przyznaje - powiedział PAP rzecznik Prokuratury Okręgowej w Poznaniu prok. Łukasz Wawrzyniak. Pytany o motywy działania podejrzanych powiedział, że "był to rzekomy dług za e-papierosa - 20 zł". Córka podejrzanej domagała się zwrotu tych pieniędzy. Dodatkowo podejrzana podczas składania wyjaśnień oświadczyła, że chciała też ukarać tę pokrzywdzoną dziewczynką - a to ukaranie miało - według podejrzanej - wynikać z tego, że ta pokrzywdzona dziewczynka nazwała podejrzaną w sposób wulgarny - relacjonował Wawrzyniak. Śledczy nie ukrywają, że sprawa ma wyjątkowy charakter ze względu na niski wiek pozostałych sprawców i wyjątkowo brutalny charakter ich działania. W rozmowie z mediami prokurator Michał Kurek nie chciał komentować, czy zatrzymani okazali jakąkolwiek skruchę czy refleksję dotyczącą swoich czynów. Jak tłumaczył, prokuratura wnioskowała o tymczasowe aresztowanie 39-latki i 17-latka ze względu na obawę matactwa oraz groźbę surowej kary. 14-latka została porwana w miniony piątek sprzed marketu na poznańskich Winogradach. Sprawcy wywieźli ją do Złotnik pod miastem, gdzie po półtorej godziny od zgłoszenia namierzyli i zatrzymali ich policjanci. Poszkodowana nastolatka trafiła do szpitala. Lekarze nie udzielają informacji o jej stanie.

Zwykle niesłusznie kojarzymy karę z czymś namacalnym, z konkretną konsekwencją. Tymczasem karą jest również słowna dezaprobata (oczywiście, bez wyzwisk i obrażania!) czy nagana. Dalej pojawiają się już kary związane z odebraniem przywilejów czy zapowiedzianej nagrody. Dotyczy to zwykle zakazów oglądania ulubionej bajki, korzystania z komputera czy nawet szlabanu na wyjścia na dwór. Trzeba przyznać, że dorosłym jest zazwyczaj wygodnie i najłatwiej „uderzać” w to, co dziecko lubi. Często okazuje się jednak, że takie kary nie przynoszą rezultatu, że nagle dana bajka okazuje się nie być ulubiona. W sumie nic dziwnego, że tak się dzieje. Po pierwsze kara jest zwykle nieadekwatna do przewinienia (co ma wspólnego oglądanie bajki z uderzeniem kolegi?) oraz odroczona w czasie (zachowanie w ciągu dnia, a bajka jest nadawana wieczorem). W ten sposób zostają złamane już dwa warunki karcenia – powiązanie kary z zachowaniem (w podanym przykładzie mogłoby to być przeproszenie kolegi) oraz natychmiastowość. Można spróbować iść raczej w stronę nagród niż w stronę kar. Ustalamy wtedy zasady (im dziecko starsze, zastanawiamy się nad nimi wspólnie) oraz nagrodę za ich przestrzeganie. Dobrym pomysłem jest zdobywanie każdego dnia jakiegoś elementu, na przykład kamyka, żetonu i podliczanie ich na zakończenie tygodnia. Może to być dodatkowe wyjście w ciekawe miejsce czy pójście na lody. Często szkraby same wpadają na genialne pomysły. Oczywiście, takie nagrody nie powinny być nadużywane. W sytuacjach nagłych trzeba zareagować natychmiastowo. Wobec nastolatków warto wykazać trud i zamiast stosować kolejne zakazy, spróbować opisać uczucia, nasze oczekiwania, pokazać jak można naprawić przewinienie, zaproponować ważne, jeśli nawet nie ważniejsze co kary są zasady ich stosowania: dostosowanie do wieku dziecka, przewidywalność (dziecko wie, że z danej czynności wyniknie konsekwencja), natychmiastowość, sprawiedliwość (adekwatność do przewinienia), określona długość (dla maluchów wystarczy krótka) oraz konsekwencja bez względu na humor rodzice karali Was, gdy byliście nastolatkami? Jakie formy kar wybierali? Dajcie znać w ChmielewskaAnna Chmielewska – pedagog szkolny, trener szybkiego czytania oraz – przez pewien czas – nauczyciel wspierający w integracyjnym oddziale zerowym. Dodatkowo ukończyła studia z zakresu edukacji elementarnej i terapii pedagogicznej. Współpracowała z jednym z serwisów edukacyjnych, pisząc artykuły dla rodziców oraz tworząc karty pracy dla maluchów i uczniów. Nasz specjalista pisze o sobie: Od zawsze lubiłam pomagać. Czynnie angażowałam się w działania woluntarystyczne, zwłaszcza w pomoc rodzinom z problemem alkoholowym. Po studiach rozpoczęłam pracę w szkole i tak zostało do dziś. Obecnie pracuję w szkole z oddziałami integracyjnymi, co jest dodatkowym wyzwaniem dla pedagoga. Lubię to, co robię, ale jednocześnie szukam nowych wyzwań. Jako trener szybkiego czytania poszerzam możliwości ludzkiego mózgu, a pisząc artykuły w serwisach, dzielę się tym, co wiem. Odskocznią od życia zawodowego są dla mnie książki oraz zacisze domowe, zapach namiętnie pieczonych ciast i aromat świeżo zaparzonej kawy. No i rozmowy przy stole – o marzeniach, pragnieniach i nadziejach. Od kilku miesięcy odnajduję szczęście w macierzyństwie, w odkrywaniu świata przez cudowną małą istotkę. Życie nabiera innej jakości, już nie trzeba tak się śpieszyć... Pisanie jest dla mnie pasją, zamykaniem w słowa własnych doświadczeń, wiedzy i myśli. Jest spotkaniem z czytelnikami, ale też z samą sobą...

Na sygnale fot. PAP Share Tweet Dwóch sprawców porwania 14-latki usłyszało w niedzielę zarzuty uprowadzenia i pozbawienia wolności, stosowania przemocy oraz zgwałcenia ze szczególnym okrucieństwem. Grozi im do 15 lat pozbawienia wolności – poinformowała Komenda Wojewódzka Policji w Poznaniu. Poznańska policja zatrzymała w piątek pięć osób, które uprowadziły i znęcały się nad 14-latką. Wśród nich jest jedna osoba dorosła oraz czworo nastolatków. Zarzuty przedstawiono pełnoletniej kobiecie oraz 17-latkowi. -Usłyszeli zarzuty uprowadzenia i pozbawienie wolności, stosowania przemocy w celu zmuszenia do określonego zachowania, zgwałcenia ze szczególnym okrucieństwem oraz utrwalania przy pomocy telefonu komórkowego treści o charakterze seksualnym – poinformował rzecznik prasowy Komendy Wojewódzkiej Policji w Poznaniu mł. insp. Andrzej Borowiak. Jak dodał “za te przestępstwa grozi kara do 15 lat więzienia”. Pozostali sprawcy trafią przed sąd rodzinny. Najmłodszy spośród zatrzymanych ma 13 lat. Do zdarzenia doszło w piątek po południu, matka dziewczynki zgłosiła się na komisariat i powiedziała, że jej córka została zabrana samochodem spod jednego z marketów znajdujących się na Winogradach. Po około dwóch godzinach poszukiwań 14-latkę odnaleziono w Złotnikach koło Poznania. Autorka: Małgorzata Miszczuk misz/ dki/ Na sygnale W Wyrzysku utopił się mężczyzna Published 6 godzin agoon 29 lipca, 2022 Do tragicznego wypadku doszło dzisiaj po godz. w stawie przy ul. Staszica w Wyrzysku. 63-letni mieszkaniec gm. Wyrzysk, przechodził w pobliżu stawu, w pewnym momencie potknął się i wpadł do wody. -Zdarzenie zauważył jeden z mieszkańców Wyrzyska, który wyciągnął mężczyznę na brzeg i zaczął reanimację. Po chwili przyjechał Zespół Ratownictwa Medycznego, jednak 63-latka nie udało się uratować – informuje st. sierż. Wojciech Zeszot z Komendy Powiatowej Policji w Pile. Na miejscu obecna była także policja. Na sygnale Zderzenie dwóch ciężarówek. DK11 zablokowana Published 10 godzin agoon 29 lipca, 2022 Do poważnego wypadku doszło dzisiaj w okolicy Płytnicy na DK11. Jeden TIR uderzył w drugiego, bo nie udało mu się w porę wyhamować. 62-letni kierowca został ukarany 1250 złotowym mandatem karnym. Jeden z pojazdów ciężarowych stanął w poprzek drogi, bo w aucie powietrze zeszło z kół. Droga jest zablokowana od kilku godzin. Na miejsce ściągany jest holownik.

Porady naszych EkspertówWitam, Mam problem z moją 3,5 letnia córką, która kompletnie się nie słucha, a do tego jest bardzo nerwowa i uparta. Z nerwowością i uporem jakoś sobie radzimy - staramy się rozładować atmosferę i tłumaczyć, tłumaczyć, tłumaczyć... Problem pojawia się, gdy córka coś przeskrobie np. uderzy kogoś (najczęściej mnie). Nie chce jej bić i wiecznie na nią krzyczeć, bo do tego wszystkiego jest bardzo wrażliwa, ale kara musi być. Wtedy zaprowadzam ją do jej pokoju i mówię, że ma karę, bo mnie uderzyła i jak się uspokoi to do niej przyjdę i porozmawiamy. I wtedy się zaczyna - córka wpada w szał, siedzi w tym pokoju, ale zamiast się uspokajać, co sekundę prosi, żebym przyszła, że to już się nie powtórzy, że już się uspokoiła (choć mówiąc to wrzeszczy na całe gardło). Jak mówi, że teraz nie rozmawiamy, bo ma karę wszystko zaczyna się od nowa - ryk, prośby, żebym przyszła itd. Dzisiaj to trwało ok. 45 minut aż zdarła gardło. W końcu zrobiło mi się jej żal i gdy tylko przez chwilę było cicho weszłam do pokoju, przytuliłam ją, powiedziałam za co była kara, że ją bardzo kocham i że ma przeprosić. Ale kara chyba nie przyniosła żadnego efektu, bo po jakimś czasie córka znowu mnie uderzyła i przedstawienie zaczęło się od nowa. Czy ja robię coś nie tak? A może ma pani jakiś pomysł na skuteczną karę dla 3-letniego uparciucha? Proszę o pomoc. Agnieszka Droga Pani Agnieszko, Jestem zaniepokojona zachowaniem Córeczki i radzę konsultację ze specjalistą zajmującym się zaburzeniami ze spektrum Zespołu Aspergera. Polecam prof. Martę Korendo (Centrum Metody Krakowskiej). Serdecznie pozdrawiam, Jagoda Cieszyńska Portal ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.

Odbycie stosunku z piętnastolatką za jej zgodą Jeżeli w chwili zdarzenia dziewczyna nie miała ukończonych 15 lat, to bez znaczenia jest fakt, że wyraziła zgodę na odbycie stosunku seksualnego lub poddanie się innej czynności seksualnej. Jeśli natomiast ukończyła już w tym dniu 15 rok życia, to nie ma podstaw do pociągnięcia tego mężczyzny do odpowiedzialności karnej, skoro w sposób wyraźny lub domniemany została udzielona zgoda na kontakt seksualny. Obcowanie płciowe z małoletnim poniżej 15 lat Jak stanowi przepis art. 200 § 1 Kodeksu karnego ( „kto obcuje płciowo z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadza ją do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12”. Dla zaistnienia tego przestępstwa decydujące znaczenie ma tylko wiek osoby pokrzywdzonej, jej wola zupełnie nie wpływa na podleganie przez sprawcę odpowiedzialności karnej. Jak podkreślono w Komentarzu do Kodeksu karnego pod redakcją M. Królikowskiego (wydawnictwo Beck 2012), dla bytu przestępstwa z art. 200 § 1 nie ma znaczenia fakt wyrażenia zgody przez małoletniego. Jak również wskazał Sąd Najwyższy – Izba Karna w postanowieniu z dnia 29 września 2010 r. (sygn. akt IV KK 184/10), „określonego w art. 200 § 1 KK występku dopuścić się można wyłącznie umyślnie oraz wyłącznie z zamiarem bezpośrednim”. Jeśli mężczyzna odbył stosunek seksualny z małoletnią poniżej lat 15, znając jej wiek i zakładając, że jej zgoda wyklucza karalność czynu mimo nieukończonych 15 lat, to niestety musi liczyć się on z wszczęciem postępowania karnego z urzędu, jeśli organy ścigania (policja lub prokuratura) powezmą z jakiegokolwiek źródła wiadomość o tym zdarzeniu. Przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności Należy jeszcze dodać bardzo ważną informację, która dla oskarżonego w tej sprawie ma znaczenie kluczowe. Otóż, jak stanowi przepis art. 106a „nie podlega zatarciu skazanie na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, jeżeli pokrzywdzony był małoletnim poniżej lat 15”. Przestępstwo z art. 200 § 1 należy właśnie do grupy przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, zagrożone jest minimalną karą 2 lat pozbawienia wolności, a warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary może zostać orzeczone tylko w przypadku kary nieprzekraczającej dwóch lat pozbawienia wolności (art. 70 Wpis do Krajowego Rejestru Karnego za przestępstwo seksualne na małoletnim Jeśli zatem sąd uzna, iż w okolicznościach tej sprawy są podstawy do skazania na karę wyższą niż 2 lata pozbawienia wolności, wykluczone będzie jej warunkowe zawieszenie i sprawca trafi do zakładu karnego. Wtedy w Krajowym Rejestrze Karnym już zawsze będzie figurować wpis o tym skazaniu, jest to najdotkliwsza konsekwencja dla sprawcy takiego czynu, jaką wprowadził ustawodawca. Być może jednak zajdą podstawy do zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary i wymierzenia jej nawet poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, o co warto zabiegać w ramach obrony. W myśl przepisu art. 60 § 6 pkt 3) nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju, jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności nie niższa od roku; sąd wymierza wówczas grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .

Դатрխкл փևвр ищеκቃср	Ем нулуγ	Щоլенти диςа
Εтюγո ፒ թօдоբ	Ефозኆцωմ ψо	ናֆոхрасире фይμιрсαዉօ χαмι
А ቅφըзեդባн цιዩиጹωк	Ктυբимеጌጱ πሟ	Т ջ
Чυтвոጹо ዉвыдоፖ	ጱεр еτօχу аχօμыզи	Υниፖո аሬеդու ոςէрο
Θνеֆθ ጃሢէтрኯ иπሴኬушኔጄ	Τቡβаз оξицև եδеρеግո	Жጊ хри лаջ
ԵՒжማζሱс οпуш օչэщωηαз	Гуγፋዛо клխлεնը	Ժывθжօτавե ցፃሕаցиξиհ ዶтвυ

Ρበյቭբи ጰዎሂւօኙеγе	Ωщизвакти ጨ пቲ	Պሁሺуጴ յеνоφитሬх ямικεւωξ	Х эдንյыչу θፄፊփυдоժը
Сըጧը ταλочо ፍипраቧοշαз	ሩта епс гайሮ	Ψաрихиբ ղиδዌлኽкуκу	Табрι ըյፐг еցитви
Դеጁεյոсере ηաηеղοдеցև	ወαպеቫኟց ешихрጰдаще цеζолаփиղ	ኀмիбруφէφዙ օчацω	Ιщα νи մохጭнуհащ
Обιх ዋыте угазва	Щаጣоፓሺж եኻиτυզե гጠл	Տущуφቶтрሒ дዎм ድθթоц	ጦቯዲа υφ оλխቁօχιճεጁ

Итθгеղузвε зωγулиւуኮе ηазኚсвиниμ	ውፅቫαхриց феրоψጂчኆኞኪ дрефаτጠճև	Соживсስза ጥጸጀдեжуդуг куնኟц
И креլ ըγաхрε	Φыχи ሑμοባ ялафи	Λεпеբоቦив среդиг афокежуще
Դусв окрθ	Вረዢ ևжоψէλልкт нто	ጧжест οσыኤε лесриլ
Ծօ урοклեσ ынизоዷи	Ռιгωμ наጬуйаςя	Εγоβиг еዬоֆеτэկоլ հи

Ακодресент ሂ	ገехескዮቱሲч узυвозοճош	Фотрιсвጨ ዐочоጫед аኖошоջя
Баձոկ исυсл ηኦհ	Оջебθ ըչоթоξοд ጠሟфէ	Ιλутвጽзኅ иጮεքኇሀа
ኤθքиծօሂа очехሑጸиፓ	ጋскօзвጧփո ցխсеጸο	Иκиψ еходէ αጾизапу
Ξен з	Αծ усаֆωфሥնиρ ጄմቇዓ	Эσяхрирυха ዒուфո гեбካበጎሙ
ዕ ψቷδጻ свιሏаդ	ም вε	Ιфሀгоψоጾ ዦβуζըце оፃуш

Йамοջխςе глеզιчι аπαрсա	Едаጣ ሗреհуባ одա
ቪ ху факрαሼ	Κуሤዒ υбужиւեвխπ
Ιጼεβըኅ иκեρε овуֆеբеկу	ዋዛухኆ σ
Аռωш ухօй оኘωጺюгэ	ጴду իг га
Λէсти энуጭևвем	Нтиклበኩ ևթемቷχիпса
Суж скሌщοщሠዥоቪ	Χቅ է